Παραισθητική μηραλγία (meralgia paraesthetica)
ΠΑΡΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΜΗΡΑΛΓΙΑ (ή σύνδρομο Bernhardt-Roth) (Meralgia paresthetica ή Meralgia paraesthetica)
Τι είναι η παραισθητική μηραλγία ;
Η παραισθητική μηραλγία χαρακτηρίζεται από πόνο στην έξω πλευρά του μηρού μη σχετιζόμενη με κάκωση αυτού καθαυτού του μηρού, αλλά με κάκωση ή συμπίεση του έξω μηροδερματικού νεύρου, το οποίο εκτείνεται από τον μηρό έως την σπονδυλική στήλη.
Που συμπιέζεται συνήθως το έξω μηροδερματικό νεύρο ;
Το έξω μηροδερματικό νεύρο συνήθως παγιδεύεται ή συμπιέζεται στο σημείο που διέρχεται μεταξύ του άνω τμήματος του λαγόνιου οστού και του βουβωνικού συνδέσμου, κοντά στην πρόσφυση της πρόσθιας άνω λαγόνιας άκανθας. Λιγότερο συχνά, παγιδεύεται από άλλους ανατομικούς ή ανώμαλους σχηματισμούς ή παθαίνει βλάβη από διαβητική ή άλλου είδους νευροπάθεια ή κακώσεις, όπως π.χ. ζώνη σε τροχαίο ατύχημα.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Προδιαθεσικοί παράγοντες
- Κύηση
- Σφιχτά ενδύματα [Moucharafieh R et al, 2008]
- Παχυσαρκία [Mondelli M et al, 2007; Chlebowski S et al, 2009; Parisi TJ et al, 2011].
- Συμπίεση του νεύρου από ξυλουργικές ζώνες εργαλείων, υπηρεσιακές αστυνομικές ζώνες και στρατιωτικούς θώρακες [Fargo MV and Konitzer LN, 2007]
- Πολύωρη κατάκλιση σε εμβρυική θέση ή σε πρηνή θέση μετά από χειρουργική επέμβαση στην ΣΣ [Cho KT and Lee HJ, 2008]
- Σακχαρώδης διαβήτης, δοθέντος ότι η παραισθητική μηραλγία είναι συχνότερη στους διαβητικούς, παρά στο γενικό πληθυσμό [Parisi TJ et al, 2011]
- Κάκωση του έξω μηροδερματικού νεύρου στη διάρκεια χειρουργικής αποκατάστασης βουβωνοκήλης ή πίεση από την μετεγχειρητική ουλή [ParisiTJ et al, 2011]
- Μάζες στον οπισθοπεριτοναϊκό χώρο (π.χ. νεοπλάσματα, αιμορραγικές συλλογές λαγονοψοΐτη) που συμπιέζουν το LFCNπριν φθάσει στον βουβωνικό σύνδεσμο.
ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Ο άρρωστος έχει πόνο στην έξω πλευρά του μηρού, συνήθως επίμονο και συνεχή, ο οποίος επεκτείνεται μερικές φορές στην έξω πλευρά του γόνατος. Ακόμα έχει αίσθημα καύσου, «γαργάλημα» ή αιμωδία και πολλαπλούς πόνους σαν «τσιμπήματα μέλισσας» στην πάσχουσα περιοχή.
Σε μερικές περιπτώσεις αισθάνεται «νυγμούς» στην περιοχή του ριζομηρίου ή πόνο διαχεόμενο κατά μήκος των γλουτών. Αλλοτε έχει υπερευαισθησία στα θερμά ερεθίσματα, π.χ. αισθάνεται ότι το ζεστό νερό του λουτρού του καίει το δέρμα. Όταν βαδίζει ή στέκεται όρθιος τα συμπτώματά του χειροτερεύουν, ενώ όταν κάθεται, ανακουφίζονται κάπως. Τα συμπτώματα είναι τυπικά ετερόπλευρα, αν και μπορεί να είναι αμφοτερόπλευρα στο 20% των περιπτώσεων.
ΚΛΙΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
Η επίκρουση της άνω και έξω επιφάνειας του βουβωνικού συνδέσμου και η έκταση του μηρού προς τα πίσω (η κίνηση αυτή διατείνει το έξω μηροδερματικό νεύρο) μπορεί να αναπαράγει ή επιδεινώσει τις παραισθησίες.
Παρόμοια, τα συμπτώματα αναπαράγονται εάν κάνετε βαθειά ψηλάφηση κάτω από την πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα (δοκιμασία πυελικής συμπίεσης).
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση βασίζεται κυρίως στα συμπτώματα και το ιστορικό κακώσεων, πρόσφατων χειρουργικών επεμβάσεων ή επανειλημμένων κινήσεων ή δραστηριοτήτων που ερεθίζουν το νεύρο.
Κάντε μια καλή κλινική εξέταση για να δείτε εάν υπάρχουν διαφορές στην αισθητικότητα μεταξύ του πάσχοντος σκέλους και του υγιούς.Για να είστε σίγουροι εξετάστε την κοιλιά και την λεκάνη του αρρώστου, μήπως υπάρχει κάποιο άλλο πρόβλημα.
Κάντε, εάν νομίζετε ότι χρειάζεται, ένα ΗΜΓ και απλές ακτινογραφίες για να αποκλεισθούν οστικές ανωμαλίες που μπορεί να ασκούν πίεση στο νεύρο.Παρόμοια, παραγγείλτε μια αξονική ή μαγνητική τομογραφία για να αποκλείσετε παθήσεις των μαλακών μορίων που μπορεί να πιέζουν το νεύρο, όπως οι όγκοι.
ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
- Μονονευροπάθεια μηριαίου νεύρου
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
H απομάκρυνση του αιτίου της συμπίεσης του νεύρου είναι η καλύτερη θεραπεία. Μερικοί άρρωστοι βελτιώνονται όταν χάσουν βάρος ή φορούν χαλαρά ενδύματα στην πάσχουσα περιοχή. Οι περισσότεροι έχουν ήπια συμπτώματα που ανταποκρίνονται στην συντηρητική θεραπεία.
Θεραπεία
Συστάσεις προς ασθενείς
- Φοράτε άνετα και φαρδιά ρούχα και τιράντες, αντί για ζώνες
- Περιορίστε τις φυσικές δραστηριότητες, ανάλογα με την ένταση του πόνου. Ο οξύς πόνος απαιτεί πλήρηανάπαυση
Θεραπείες
- Τεχνικές ενεργού απελευθέρωσης (Active Release Technique)
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (για τον πόνο)
- Ναρκωτικά αναλγητικά (εάν ο πόνος περιορίζει την κινητικότητα και εμποδίζει τον ύπνο)
- Βαθιές χειρομαλάξεις για να μειωθεί η τάση που ασκείται στους μυς του γλουτού, κυρίως τον μείζονα γλουτιαίο, αλλά και τον τείνοντα την πλατιά περιτονία
Λιγότερο έντονος πόνος :
Συστάσεις
- Να αναπαύεστε τακτικά εάν κάθεστε όρθιος, περπατάτε ή κάνετε ποδήλατο πολλές ώρες και αποφύγετε άλλες δραστηριότητες που επιδεινώνουν τα συμπτώματα
- Φορέστε φαρδιά ρούχα που δεν πιέζουν την πρόσθια άνω περιοχή του ισχίου
- Χάστε βάρος (εάν είστε παχύσαρκος)
- Ξυρίστε την πάσχουσα περιοχή
Θεραπείες
- Ασκήσεις ενδυνάμωσης των κοιλιακών μυών, διατάσεις και χειρομαλάξεις
- Θερμοθεραπεία, παγοθεραπεία ή ηλεκτρική διέγερση
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (για 7-10 ημέρες)
- Επιθέματα λιδοκαΐνης (αφου προηγηθεί ξύρισμα της περιοχής)
- Επιθέματα διοξειδίου του τιτανίου (titanium dioxide). Το διοξείδιο του τιτανίου παρεμβαίνει στις ηλεκτροστατικές δράσεις των νεύρων στην επιφάνεια του δέρματος
Ο πόνος μπορεί να χρειασθεί αρκετές εβδομάδες μέχρι να σταματήσει και, σε μερικές περιπτώσεις, η αιμωδία επιμένει παρά την θεραπεία.
Σοβαρές περιπτώσεις
Εάν ο πόνος είναι έντονος, μπορεί να γίνει τοπικός νευρικός αποκλεισμός στον βουβωνικό σύνδεσμο με τοπικό αναισθητικό (λιδοκαΐνη) και κορτικοειδές. Η ένεση αυτή μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα για αρκετές ημέρες έως εβδομάδες.
Εάν υπάρχουν περιοχικές ανατομικές παραλλαγές ο νευρικός αποκλεισμός είναι καλύτερο να γίνεται με υπερηχογραφική καθοδήγηση [Hurdle MF et al, 2007; Tumber PS et al, 2008; Fowler IM et al, 2011; Tagliafico A et al, 2011].
Τα αντινευραλγικά φάρμακα (αμιτριπτυλίνη, καρβαμαζεπίνη ή γκαμπαπεντίνη) σπάνια ανακουφίζουν από τα συμπτώματα.
Επίμονες και βαρύτερες περιπτώσεις
Οι περιπτώσεις αυτές χρειάζονται χειρουργική αποσυμπίεση ή εκτομή του νεύρου. Πάντως, η τελευταία επέμβαση αφήνει μόνιμη αιμωδία της περιοχής.
ΠΡΟΓΝΩΣΗ
Οι παραισθησίες τυπικά περνούν με την πάροδο του χρόνου, αλλά η αιμωδία στην κατανομή του πάσχοντος νεύρου μπορεί να μείνει μόνιμα.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 3/3/2015