ΠΕΡΙΟΣΦΥΑΛΓΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ

Ισχιαλγία

Ο ερεθισμός της νευρικής ρίζας τυπικά εκδηλώνεται ως ισχιαλγία, δηλ. με οξύ ή καυστικό πόνο ο οποίος ακτινοβολεί στην οπίσθια ή έξω πλευρά του σκέλους, καταλήγοντας συνήθως έως την ποδοκνημική ή τον άκρο πόδα. Ο πόνος που ακτινοβολεί κάτω από το γόνατο είναι πιθανότερο να αντιπροσωπεύει πραγματική ριζοπάθεια, παρά ο πόνος στο εγγύς τμήμα του σκέλους [Chou R et al, 2014].

Ο πόνος της ισχιαλγίας συχνά συνδέεται με αιμωδία ή «γαργάλημα». Η ισχιαλγία η οφειλόμενη σε κήλη δίσκου συνήθως επιδεινώνεται με τον βήχα, το φτάρνισμα ή τον χειρισμό Valsalva.

Ριζοπάθεια

Η οσφυιοερή ριζοπάθεια παρουσιάζεται ανάλογα με το επίπεδο των νευρικών ριζών που εμπλέκονται. Η συχνότερη ριζοπάθεια είναι η Ο5 και Ι1.

Η ριζοπάθεια παρουσιάζεται γενικά με πόνο, απώλεια της αισθητικότητας, αδυναμία και διαταραχές των αντανακλαστικών συμβατές με την πάσχουσα νευρική ρίζα. 

Σύνδρομο ιππούριδας (cauda equina syndrome)  

Η δυσλειτουργία του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης μπορεί να είναι σύμπτωμα σοβαρής συμπίεσης της ιππούριδας (σύνδρομο ιππούριδας). Το σύνδρομο της ιππούριδας οφείλεται συχνότερα σε όγκους ή μαζικές δισκοκήλες της μέσης γραμμής.

Τυπικά ο άρρωστος έχει κατακράτηση των ούρων με ακράτεια υπερχείλισης, συχνά σε συνδυασμό με αναισθησία τύπου σέλας, αμφοτερόπλευρη ισχιαλγία και αδυναμία του σκέλους.

Σπονδυλική στένωση

Η παγίδευση των νευρικών ριζών στην οσφυική σπονδυλική στένωση οφείλεται σε στένωση του σπονδυλικού σωλήνα (συγγενή ή επίκτητη), των καναλιών των νευρικών ριζών ή του μεσοσπονδυλίου τρήματος.

Η σπονδυλική στένωση οφείλεται συνήθως σε οστικές υπερτροφικές αλλοιώσεις των αποφυσιακών αρθρώσεων και πάχυνση του ωχρού συνδέσμου, όπως και σε πρόπτωση του δίσκου ή σπονδυλολίσθηση.

Συμπτώματα της οσφυικής σπονδυλικής στένωσης είναι οσφυαλγία, παροδικό «γαργάλημα» στα σκέλη και πόνος στη βάδιση εντοπισμένος στην γαστροκνημία και το περιφερικό κάτω άκρο, ο οποίος υποχωρεί με την ανάπαυση.

Ο πόνος στην βάδιση, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως «ψευδοχωλότητα» ή «νευρογενής χωλότητα» κλινικά διαχωρίζεται από την αγγειακή χωλότητα από την παρουσία φυσιολογικών αρτηριακών σφύξεων [Morris EW et al, 1986]. Η «ψευδοχωλότητα» είναι κλασικό εύρημα της σπονδυλικής στένωσης, αν και είναι σχετικά ασυνήθιστη.

Συχνότερο σύμπτωμα της σπονδυλικής στένωσης είναι επίμονος πόνος στην οσφύ και το σκέλος ο οποίος ανακουφίζεται με το κάθισμα ή την κάμψη της οσφύος [McDonough KA et al, 2003]. Πάντως, η ψευδοχωλότητα είναι συχνότερη σε χειρουργικούς ασθενείς με προχωρημένη οσφυική σπονδυλική στένωση εξακριβωμένη με μυελογράφημα [Katz JN et al, 1995].