Παρατηρείται συνήθως σε αγόρια προεφηβικής ηλικίας (10-12 ετών) ασχολούμενα με τον αθλητισμό, ιδιαίτερα το τρέξιμο και τα άλματα. Είναι το αντίστοιχο της τενοντίτιδας της επιγονατίδας (jumper’s knee) στα παιδιά (Medlar RC and Lyne ED, 1978).  Θεωρείται ως αποφυσίτιδα οφειλόμενη σε επίμονη έλξη του ανώριμου κάτω πόλου της επιγονατίδας, η οποία οδηγεί σε ασβέστωση και οστεοποίηση της συνένωσης του κάτω πόλου της επιγονατίδας με τον εγγύς καταφυτικό τένοντα της επιγονατίδας (Medlar RC and Lyne ED, 1978). 

κλινικη εικονα. Τα συμπτώματα και φυσικά ευρήματα είναι παρόμοια με τα παρατηρούμενα στη νόσο Osgood-Schlatter, αλλά εντοπίζονται στο αντίθετο άκρο του επιγονατιδικού τένοντα. Κλινικά, η νόσος Sinding-Larsen-Johansson χαρακτηρίζεται από πόνο και ευαισθησία στον κάτω πόλο της επιγονατίδας. Ο πόνος εμφανίζεται στην διάρκεια των δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα όταν ο ασθενής τεντώνει το σκέλος ενάντια σε αντίσταση (ανέβασμα σκάλας, άλματα, βαθιά κάμψη γονάτων, άρση βάρους) ή ακολουθεί πολύωρες και εντατικές ασκήσεις. Σε βαρύτερες περιπτώσεις, εμφανίζεται ακόμα και μετά από λιγότερο έντονες δραστηριότητες.

Συχνά ο άρρωστος εμφανίζει πόνο μέσα στην επιγονατίδα, χωλότητα, και ελαφρώς οιδηματώδη, θερμή και ευαίσθητη διόγκωση ακριβώς κάτω από την επιγονατίδα. Σπάνια, τα συμπτώματα παρατηρούνται στην εγγύς συμβολή επιγονατίδας – τετρακεφάλων (Batten J and Menelaus MB, 1985).

κλινικα ευρηματα :

Πόνος με την εν τω βάθει ψηλάφηση του εγγύς επιγονατιδικού τένοντα και του κάτω πόλου της επιγονατίδας. Η υπό αντίσταση έκταση του γόνατος μπορεί να βοηθήσει στην εντόπιση της εστίας του πόνου.

Παρόμοια ευρήματα μπορεί να παρατηρηθούν κεντρικότερα, στη συνένωση της επιγονατίδας με τον τένοντα του τετρακεφάλου. Το αποσπασθέν οστούν και οι ασβεστώσεις του περιφερικού τένοντα μπορεί να ψηλαφηθούν.

Διάταση και αδυναμία των τετρακεφάλων.

ακτινολογικα ευρηματα. Οι απλές ακτινογραφίες μπορεί να δείξουν ασβέστωση ή κατάτμηση των οστών στον εγγύς επιγονατιδικό τένοντα ή οστεοποίηση στο σημείο πρόσφυσης του επιγονατιδικού συνδέσμου στην επιγονατίδα και διόγκωση των υπερ-κείμενων μαλακών μορίων. Οι πλάγιες ακτινογραφίες μπορεί να δείξουν επιμήκυνση του κάτω πόλου της επιγονατίδας ή νεκρωμένα οστάρια στο κάτω όριο της επιγονατίδας.

ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ. Δείχνει συνήθως ακανόνιστη διαμόρφωση και κατάτμηση του κάτω πόλου της επιγονατίδας, με διόγκωση του χόνδρου και πάχυνση της κατάφυσης του επιγονατιδικού τένοντα (Barbuti D et al, 1995). Η εικόνα είναι παρόμοια με τενοντίτιδα της επιγονατίδας.

μαγνητικη τομογραφια. Δείχνει πάχυνση του τένοντα με αυξημένης έντασης σήμα στις ακολουθίες T1/Τ2 προσανατολισμού.

διαφορικη διαγνωση :

Κάταγμα επιγονατίδας ή άνω τριτημορίου κνήμης από κόπωση : Είναι συχνό σε αθλητές εφηβικής ηλικίας, ιδιαίτερα στο έσω κνημιαίο πλατώ. Εάν η α/α είναι αρνητική, το σπινθηρογράφημα των οστών μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση.

Προεπιγονατιδική θυλακίτιδα : Η φλεγμονή του προεπιγονατιδικού θυλάκου συνήθως προκαλεί διόγκωση και επιφανειακή ευαισθησία.

Σύνδρομο λιπώδους σώματος. Πρόκειται για φλεγμονή του ενδαρθρικού λίπους το οποίο υπάρχει φυσιολογικά πίσω από τον επιγονατιδικό τένοντα. Η ψηλάφηση του εγγύς επιγονατιδικού τένοντα συχνά προκαλεί πόνο. Ένεση τοπικού αναισθητικού βοηθά στη διάγνωση.

Χονδροπάθεια επιγονατίδας : Η συμπίεση της επιγονατίδας στη διάρκεια της κάμψης - έκτασης του γόνατος προκαλεί πόνο ή/και κριγμό.

Αποσπαστικό κάταγμα στην περιοχή συνένωσης του οστού με το μη οστεοποιημένο χόνδρινο τμήμα της επιγονατίδας.

Διφυής επιγονατίδα τύπου Ι

Τενοντίτιδα εγγύς επιγονατιδικού τένοντα (στα μεγαλύτερα παιδιά).

Νόσος Osgood-Schlatter

Κάταγμα κόπωσης επιγονατίδας

θεραπεια. Ανάπαυση και προσωρινός περιορισμός των δραστηριοτήτων στα κάτω άκρα. Τα συμπτώματα υποχωρούν συνήθως μετά από 3-12 μήνες.