H νόσος Osgood-Schlatter είναι ο συχνότερος τύπος αποφυσίτιδας εξ έλξης στους εφήβους. Είναι πολύ συχνό αίτιο πόνου στην περιοχή του γόνατος σε άτομα προεφηβικής ή πρώιμης εφηβικής ηλικίας ασχολούμενα με τον αθλητισμό, ιδίως αγόρια, και πρωιμότερα στα κορίτσια. Παρατηρείται συνήθως σε αγόρια και κορίτσια ηλικίας 13-14 και 10-11 ετών, αντίστοιχα.

Πρόκειται για άσηπτη νέκρωση του κνημιαίου κυρτώματος, το οποίο αποσπάται λόγω καταπόνησης της κνημιαίας απόφυσης από την έλξη που ασκεί ο καταφυτικός τένοντας της επιγονατίδας. Στο 30% των περιπτώσεων είναι αμφοτερόπλευρη και ενίοτε συνδυάζεται με επιφυσιολίσθηση.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Χαρακτηρίζεται από διαλείποντα πόνο στο γόνατο, ο οποίος σχετίζεται και επιδεινώνεται με τις δραστηριότητες, ιδιαίτερα το γονάτισμα, κάθισμα οκλαδόν ή διαδοχικά άλματα. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως σε φάσεις ταχείας σκελετικής ανάπτυξης και υποχωρούν αυτόματα σε διάστημα 12-24 μηνών, αν και ενίοτε συνεχίζονται και στην ενηλικίωση.

ΚΛΙΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ :

• Εξαιρετικά έντονη τοπική ευαισθησία και ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη διόγκωση στην περιοχή του κνημιαίου κυρτώματος
• Ευαισθησία στον επιγονατιδικό σύνδεσμο και την περιεπιγονατιδική περιοχή. Ο πόνος επιδεινώνεται κατά την υπό αντίσταση έκταση του γόνατος.

ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Οι απλές ακτινογραφίες δείχνουν διόγκωση των μαλακών μορίων και, στο 50% των περιπτώσεων, μεμονωμένο οστάριο στο κνημιαίο κύρτωμα (Scotti DM et al, 1979). Πάντως, στους εφήβους το κνημιαίο κύρτωμα φυσιολογικά έχει ανώμαλη απεικόνιση (κατάτμηση) (Mital MA et al, 1980). Η εικόνα αυτή συχνά δύσκολα διαχωρίζεται από την νόσο Osgood-Schlatter, γι’ αυτό και η απλή ακτινογραφία δεν έχει διαγνωστική αξία, αλλά μπορεί να βοηθήσει στη διάκριση από άλλα νοσήματα.

ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ

Μπορεί να βοηθήσει στην εντόπιση της αλλοίωσης.

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ :

• Αρτηριοφλεβώδεις διαμαρτίες της διάπλασης
• Αντανακλαστικός πόνος από το ισχίο
• Ενθεσοπάθεια
• Οστεομυελίτιδα

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Ανάπαυση και πάγος ή τοποθέτηση ενός ειδικού προστατευτικού επιδέσμου του γόνατος τύπου “basket ball” συνήθως αρκούν. Η έκβαση είναι συνήθως πολύ καλή (Krause BL et al, 1990).