Ιστοπλάσμωση
Οφείλεται στο Histoplasma capsulatum. Η διάχυτη ιστοπλάσμωση αναπτύσσεται ιδιαίτερα σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, ακόμα και θεραπευόμενους με αγωνιστές του TNF-α, και μπορεί να συγχυθεί κλινικά με σαρκοείδωση, φυματίωση και φλεγμονώδεις αντιδραστικές καταστάσεις.
Προσβάλλει σπάνια τα οστά και τις αρθρώσεις (γόνατα, ποδοκνημικές, πηχεοκαρπικές). Ο συχνότερος τύπος οστεοαρθρικής προσβολής είναι σύνδρομο υπερευαισθησίας το οποίο ακολουθεί οξεία πνευμονική λοίμωξη και χαρακτηρίζεται από αυτοπεριοριζόμενη πολυαρθρίτιδα και οζώδες και πολύμορφο ερύθημα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Αμφοτερικίνη (σε σοβαρές περιπτώσεις) ή ιτρακοναζόλη (σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις).