Η ομάδα των ιών του απλού έρπητα (Herpes Simplex Viruses) περιλαμβάνει τους ιούς του επιχείλιου έρπητα (HSV-1) και του έρπητα των γεννητικών οργάνων (HSV-2). Πρόκειται για επιθηλιοτρόπους DNA ιούς με κυτταρολυτική δράση, οι οποίοι προκαλούν χαρακτηριστικές αλλοιώσεις στις θέσεις μόλυνσης. Παράλληλα, μπορεί να εισδύσουν στο ΚΝΣ ευθυνόμενοι για ένα σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων ιογενούς εγκεφαλίτιδας.

ΑΓΓΕΙΙΤΙΔΕΣ ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΕΣ ΜΕ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ ΙΟ ΤΟΥ ΑΠΛΟΥ ΕΡΠΗΤΑ :

Κοκκιωματώδης αγγειΐτιδα του εγκεφάλου (Koo EH and Massey EW; 1988; Schmidt JA et al, 1992; Shiozi Y et al, 1995)

Αρτηρίτιδα (Brown RM and Mendis U, 1973) και περιαγγειΐτιδα (Chatzoulis DM et al, 1997) του αμφιβληστροειδούς.

Κροταφική αρτηρίτιδα. DNA του ESV έχει ανευρεθεί στο 88% και 53%, των ιστολογικά θετικών και αρνητικών δειγμάτων της κροταφικής αρτηρίας, σε ασθενείς με κροταφική αρτηρίτιδα, αντίστοιχα (Powers JF et al, 2005). Αλλοι δεν έχουν επιβεβαιώσει το εύρημα αυτό (Rodriguez-Pla A et al, 2004).

Σύνδρομο Αδαμαντιάδη-Behcet. Αντισώματα έναντι του HSV έχουν ανευρεθεί στον ορό ασθενών με σύνδρομο ΑΒ (Hamza M et al, 1990; Hamza M and Slim A, 1991).

Εγκεφαλίτιδα. Είναι το συχνότερο αίτιο εστιακής σποραδικής εγκεφαλίτιδας στις ΗΠΑ, παρατηρούμενη σε 1/150.000 άτομα. Οφείλεται συνήθως στον ESV-1. Χαρακτηρίζεται από αιμορραγική νέκρωση του κάτω και έσω τμήματος του κροταφικού λοβού. Η παθογένεσή της δεν έχει προσδιορισθεί, αν και πιθανολογείται ότι ο ιός φθάνει στον κροταφικό λοβό μέσω των νευρικών οδών, όπως το τρίδυμο και τα οσφρητικά νεύρα.

Κλινικά εκδηλώνεται με κεφαλαλγία, πυρετό, διαταραχές της συνείδησης, του λόγου και της συμπεριφοράς, και ενίοτε εστιακούς σπασμούς. Το ΕΝΥ εμφανίζει πλειοκυττάρωση με πολυμορφοπύρηνα λευκοκύτταρα και μονοκύτταρα. Το λεύκωμα είναι χαρακτηριστικά αυξημένο και η γλυκόζη συνήθως φυσιολογική. Η θνητότητα ανέρχεται περίπου σε 30%, ένα χρόνο μετά την έναρξη της θεραπείας. Επιπρόσθετα, το 70% περίπου των ασθενών που επιζούν έχουν σημαντικές υπολειμματικές νευρολογικές διαταραχές.