ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΧΕΙΛΙΚΟΥ ΜΥΔΙΟΥ (Green-lipped mussel extract)

Επιστημονική ονομασία :  Perna canaliculus, οικογένεια Mytilidae

Συνήθεις ονομασίες  : Πράσινο χειλικό μύδι Νέας Ζηλανδίας (New Zealand green-lipped mussel), Lyprinol (σταθεροποιημένο λιπιδικό εκχύλισμα), Seatone (λυοφιλοποιημένο σκεύασμα)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τα συμπληρώματα οστρακόδερμων έχουν χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά για την θεραπεία της ανθρώπινης αρθρίτιδας, ιδιαίτερα από τους ιθαγενείς Μαορί της Νέας Ζηλανδίας. Οι Μαορί που κατοικούν σε παράκτιες περιοχές έχουν μικρή συχνότητα αρθρίτιδας, μικρότερη απ΄αυτούς που κατοικούν στα ενδότερα ή τους Ευρωπαίους, πιθανώς επειδή καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες πράσινων χειλικών μυδιών.

Τα πράσινα χειλικά μύδια ξεχωρίζουν από τα άλλα δίλοβα όστρακα από μιά φωτεινή πράσινη λουρίδα που έχουν γύρω από το οπίσθιο κοιλιακό χείλος του κελύφους και το ξεχωριστό πράσινο χείλος στην πλευρά του κελύφους.

ΕΙΔΗ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΧΕΙΛΙΚΟΥ ΜΥΔΙΟΥ

Υπάρχουν 2 είδη πράσινου μυδιού : Το Perna canaliculus, στη Νέα Ζηλανδία, και το Perna viridis, στην Ιαπωνία, Μαλαισία, Ινδονησία και Φιλιππίνες. Τα πράσινα μύδια καλλιεργούνται στην Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες, αν και η Νέα Ζηλανδία θεωρείται ο κύριος εξαγωγέας.

Συστατικά Lyprinol

Το Lyprinol είναι μείγμα 5 κύριων τάξεων λιπιδίων :

• στερόλες και εστέρες στερολών

• τριγλυκερίδια

• ελεύθερα λιπαρά οξέα

• πολικά λιπίδια

Αλλα συστατικά Lyprinol:

• 5, 9, 12, 15-οκτοδεκατετρανοϊκό οξύ

• 5, 9, 12, 16-nondecatertraenoic acid

• 7, 11, 14, 17-εϊκοσατετραενοϊκό οξύ

• 5, 9, 12, 15, 18-heneicsapententaenoic acid

Λιπαρά οξέα

Το Lyprinol περιέχει 90 συστατικά λιπαρών οξέων (Murphy KJ et al, 2002; Wolyniak CJ et al, 2005). Τα λιπαρά οξέα είναι κυρίως πολυακόρεστα, αποτελούμενα κατά 40% από ωμέγα-3 λιπαρά οξέα. Τα ωμέγα - 6 λιπαρά οξέα υπάρχουν σε πολύ μικρότερες ποσότητες (περίπου 5% των συνολικών πολυακόρεστων λιπαρών οξέων).

Τα πλέον άφθονα PUFAs από τα 90 λιπαρά οξέα που περιέχει το εκχύλισμα των πράσινων χειλικών μυδιών είναι το εϊκοσαπενταενοϊκό οξύ (EPA; 20:5), το δοκοσαεξανοϊκό οξύ (22:6) και το παλμιτικό οξύ.

Στερόλες

Η χοληστερόλη είναι η κύρια στερόλη (31% των ολικών στερολών) με μικρότερα ποσά δεσμοστερόλης/μπρασσικαστερόλης, 24- μεθυλενοχοληστερόλης, trans-22-διϋδροχοληστερόλης, νορδιϋδροχοληστερόλης και οξελαστρόλης (occelastrol) (Murphy KJ et al, 2003).

Τριγλυκερίδια

Τα τριγλυκερίδια αποτελούν το μεγαλύτερο κλάσμα, ακολουθούμενο από τα ελεύθερα λιπαρά οξέα, τις στερόλες και τα φωσφολιπίδια. Μερικά δείγματα περιέχουν εστέρες στερολών σε χαμηλά επίπεδα.

Περνίνη

Η περνίνη είναι μία μη κεχρωσμένη, γλυκοζυλιωμένη πρωτεΐνη, η οποία έχει ανευρεθεί στα μύδια Perna και αποτελείται από 497 αμινοξέα, είναι πλούσια σε ιστιδίνη (13.7 %) και ασπαρτικό οξύ (12.3 %) και αναστέλλει την δραστηριότητα της πρωτεάσης της σερίνης (Scotti PD et al, 2001). 

Σκόνη λυοφιλοποιημένου μυδιού Perna

Η σκόνη λυοφιλοποιημένου μυδιού Perna περιέχει αμινοξέα (γλουταμίνη και μεθειονίνη), βιταμίνες Ε και C, ψευδάργυρο, μαγγάνιο και χαλκό (Bierer TL and Bui LM, 2002). 

Που οφείλεται η αντιφλεγμονώδης δράση του πράσινου χειλικού μυδιού ;

Τα ωμέγα-3 PUFAs είναι η πιθανότερη πηγή της αντιφλεγμονώδους δράσης του πράσινου χειλικού μυδιού μέσω αναστολής των οδών της 5-λιπο-οξυγονάσης και της κυκλο-οξυγονάσης (Tenicoff D et al, 2005).

ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ

Seatone

Το σκεύασμα Seatone περιέχει λυοφιλοποιημένη, συμπυκνωμένη σκόνη εκχυλίσματος λιπιδίων Perna.

Lyprinol

Το Lyprinol είναι σταθεροποιημένο εκχύλισμα πράσινου χειλικού μυδιού και περιέχει εϊκοσαπεντανοϊκό και δοκοσαεξανοϊκό οξύ [Mc Phee S et al, 2007; Brien S et al, 2008).

Mobicosa

Το Mobicosa είναι ένα λυοφιλοποιημένο σκεύασμα πράσινου χειλικού μυδιού, το οποίο, εκτός από λιπαρά οξέα, περιέχει και γλυκοζαμίνη και θειική χονδροϊτίνη.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΔΡΑΣΗΣ

Αντι-ισταμινικές δράσεις

Το  P. canaliculus έχει αντιισταμινικές δράσεις [Kosuge T et al, 1986].

Αντιφλεγμονώδεις δράσεις

Το Lyprinol αναστέλλει την παραγωγή PGE2 από το αραχιδονικό οξύ σε ανθρώπινα μονοκύτταρα. Ακόμα, καταστέλλει τον σχηματισμό των LTB4 και μειώνει τον σχηματισμό της 5-ΗΕΤΕ σε ανθρώπινα πολυμορφοπύρηνα λευκοκύτταρα με την παρουσία αραχιδονικού οξέος [Whitehouse MW et al, 1997].

Παρόμοια, τα ωμέγα -3 PUFA υποκλάσματα του λιπιδικού εκχυλίσματος αναστέλλουν την βιοσύνθεση των LTB4 από τα ουδετερόφιλα in vitro και την παραγωγή PGE2 από ενεργοποιημένα μακροφάγα (Dugas B, 2000).

Το εκχύλισμα Tween-20, όπως και το εκχύλισμα του γλυκογόνου του Perna (Aroma NZ; λυοφιλοποιημένη σκόνη P. canalicuus), αναστέλλει την COX-1 και την COX-2 [Mani S and Lawson JW, 2006].

Τα ελεύθερα λιπαρά οξέα που περιέχονται στο Lyprinol αναστέλλουν τον σχηματισμό LTB4 και 5-HETE από ανθρώπινα ουδετερόφιλα μετά από διέγερσή τους από αραχιδονικό οξύ και ιονοφόρο ασβέστιο [Treschow AP et al, 2007].

Το P. canaliculus αναστέλλει άμεσα την COX-1 και την COX-2 κατά 12% και 25%, αντίστοιχα. Μετά από υδρόλυση του κλάσματος των ελεύθερων λιπαρών οξέων, η αναστολή των COX αυξάνεται σε 49% και 60% και όταν τα ελεύθερα λιπαρά οξέα διαχωρισθούν, σε 78% και 70%, αντίστοιχα [McPhee S et al, 2007].

Η αναστολή της λιπο-οξυγονάσης και κυκλο-οξυγονάσης, όπως και οι επιπλοκές του Lyprinol, αποδίδονται κυρίως στα περιεχόμενα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (Emelyanov A et al, 2002; McPhee S et al, 2007; Treschow AP et al, 2007).

Το Perna μειώνει τις συγκεντρώσεις του TNF-a και την παραγωγή IL-12p40 από ανθρώπινα THP-1 μονοκύτταρα διεγερμένα από LPS [Lawson BR et al, 2007]. Εκτός από την αναστολή του TNF-a, το εκχύλισμα Tween-20 του Perna αναστέλλει την παραγωγή IL-1, IL-2 και IL-6 σε μεμονωμένα κυτταρικά παρασκευάσματα, όπως και την παραγωγή IgG [Mani S and Lawson JW, 2006].

Το Lyprinol αυξάνει την έκφραση της μηλικής διϋδρογενάσης και μειώνει την έκφραση της protein-o-μαννοσυλ- τρανσφεράσης 2, της titin-cap πρωτεΐνης, της ισομεράσης των πρωτεϊνικών δισουλφιδίων, της Tdrd7, της τελεθονίνης και της δυνακτίνης [Lee CH et al, 2008]. Οι δράσεις αυτές στις πρωτεΐνες τις σχετιζόμενες με τον μεταβολισμό μπορεί να ευθύνονται για τις αντιφλεγμονώδεις δράσεις του Lyprinol.

• Το Lyprinol έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες μέσω αναστολής του μεταβολισμού του αραχιδονικού και μείωσης του σχηματισμού των λευκοτριενών και των προσταγλανδινών, in vitro

Δράσεις στην πειραματική αρθρίτιδα

Αρουραίοι θεραπευόμενοι με λιπιδικό εκχύλισμα Lyprinol σε δόσεις μικρότερες των ΜΣΑΦ και 200 φορές των άλλων σπόρων ή ιχθυελαίων δεν αναπτύσσουν πολυαρθρίτιδα από ανοσοενισχυτικό ή αλλεργική αρθρίτιδα επαγόμενη από κολλαγόνο (Whitehouse MW et al, 1997).

Το Lyprinol μειώνει την ικανότητα της LPS να διεγείρει τον TNF-α και την IFN-γ σε σπληνοκύτταρα αρουραίων με αρθρίτιδα των ποδιών από ανοσοενισχυτικό του Freund [Lee CH et al, 2009].

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

1. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΖΩΑ

1.1 Σε ζωικά μοντέλα αρθρίτιδας

Σε ένα μοντέλο πειραματικής αρθρίτιδας από καραγενάνη το Lyprinol δεν είχε σημαντικό αποτέλεσμα [Whitehouse MW et al, 1997].

Σε σκύλους με εκφυλιστική αρθροπάθεια, το Lyprinol βελτιώνει σημαντικά το συνολικό αρθρικό score, τον πόνο και την διόγκωση των αρθρώσεων [Pollard B et al, 2006; Hielm-Bjorkman A et al, 2009].

Το Lyprinol μειώνει το οίδημα των ποδιών σε αρουραίους με αρθρίτιδα από πλήρες ανοσοενισχυτικό του Freund [Whitehouse MW et al, 1997]. Σε άλλη όμως μελέτη σε αρουραίους με αρθρίτιδα από μη πλήρες ανοσοενισχυτικό του Freund το Lyprinol, όπως και η πρεδνιζόνη, δεν είχε αποτέλεσμα, σε συνδυασμό όμως με αυτήν περιόρισε το οίδημα των ποδιών [Whitehouse MW and Butters DE, 2003].

Σε αρουραίους, το Perna, χορηγούμενο ταυτόχρονα με κολλαγόνο τύπου ΙΙ, εμείωσε την συχνότητα της αρθρίτιδας από 58% που ήταν στους μάρτυρες, στο 17%. Στους ποντικούς με εγκατεστημένη αρθρίτιδα το Perna βελτίωσε την αρθρίτιδα την 81^η ημέρα της θεραπείας [Lawson BR et al, 2007].

Σε αρουραίους με οίδημα των ποδιών από zymosan η πεντοξυφυλλίνη και το Lyprinol, όταν χορηγήθηκαν μεμονωμένα, εμείωσαν το οίδημα των ποδιών κατά 15-20%, ενώ όταν χορηγήθηκαν σε συνδυασμό, περίπου κατά 50% [Whitehouse MW, 2004].

Σε μία μελέτη σε αρουραίους με χρόνια πολυαρθρίτιδα από ανοσοενισχυτικό από M. tuberculosis, το Lyprinol εμείωσε το οίδημα των ποδιών περισσότερο από την ασπιρίνη, την ιμπουπροφαίνη και την ναπροξένη [Whitehouse MW et al, 1997].

Σε άλλη μελέτη σε αρουραίους με αρθρίτιδα από M. tuberculosis η μεμονωμένη θεραπεία με πεντοξυφυλλίνη ή Lyprinol δεν είχε σημαντικές δράσεις, ενώ σε συνδυασμό εμείωσαν το οίδημα των ποδιών [Whitehouse MW, 2004].

Σε μία μελέτη τα ελεύθερα λιπαρά οξέα της σκόνης μυδιών P. canaliculus εμείωσαν το οίδημα των ποδιών από ανοσοενισχυτικό παρασκευαζόμενο από M. tuberculosis εξίσου με την πιροξικάμη [Singh M et al, 2008].

Σε αρουραίους με αρθρίτιδα από πλήρες ανοσοενισχυτικό του Freund το Lyprinol εμείωσε το οίδημα των ποδιών και, όπως και η ναπροξένη, εμείωσε τον πόνο. Η αναλγητική δράση διατηρήθηκε με την ναπροξένη, αλλά όχι με το Lyprinol. Στα σπληνοκύτταρα των αρουραίων αυτών το Lyprinol και η ναπροξένη συνοδεύθηκαν από παρόμοια μειωμένη ικανότητα της LPS να διεγείρουν τον TNF-α και την IFN-γ [Lee CH et al, 2009].

1.2 Δράσεις στις φλεγμονώδεις εντεροπάθειες

Σε αρουραίους, το λιπιδικό κλάσμα μυδιών, χορηγούμενο per os ταυτόχρονα με ασπιρίνη, ινδομεθακίνη, τολμετίνη ή δικλοφαινάκη, μειώνει την γαστρική βλάβη την οφειλόμενη στα φάρμακα αυτά μέχρι και 100% (Rainsford KD and Whitehouse MW, 1980).

Σε ποντικούς με πειραματική φλεγμονώδη εντεροπάθεια το Lyprinol, σε δόση 5 mg/24ωρο, μειώνει την δραστηριότητα της νόσου και την απώλεια σωματικού βάρους και των κρυπτών του παχέος εντέρου [Tenikoff D et al, 2005].

Σε αρουραίους με βλεννογονίτιδα του εντέρου από 5-φθοριουρακίλη προλαβαίνει την απώλεια βάρους και την βαρύτητα των ιστολογικών αλλοιώσεων [Torres DM et al, 2008].

1.3 Δράσεις στη δυσμηνόρροια

Το Lyprinol μειώνει τις συσπάσεις της μήτρας αρουραίων, γι΄αυτό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία της δυσμηνόρροιας [Shiels IA and Whitehouse MW, 2000]. Πλεονέκτημά του είναι ότι, σε σύγκριση με τα ΜΣΑΦ, δεν προκαλεί γαστρικά έλκη.

1.4 Δράσεις στις πνευμονοπάθειες

Το Perna βελτιώνει την πνευμονική λειτουργία σε ποντικούς με ένα μοντέλο αλλεργικής πνευμονοπάθειας (Wood LG et al, 2010)

2. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

2.1 Οστεοαρθρίτιδα – ρευματοειδής αρθρίτιδα

Gibson RG et al, 1980

Είδος μελέτης : Διπλή – τυφλή, τυχαιοποιημένη διάρκειας 3 μηνών σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα.

Αποτέλεσμα : Η θεραπεία με Seaton 350 mg 3 φορές ημερησίως βελτίωσε το VAS του πόνου στο 40% των ασθενών (13% σε ασθενείς με placebo) [Gibson RG et al, 1980].

Audeval B and Bouchacourt P, 1986

Είδος μελέτης : Διπλή – τυφλή, τυχαιοποιημένη, πλασέμπο - ελεγχόμενη μελέτη διάρκειας 6 μηνών σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια οστεοαρθρίτιδα των γονάτων.

Αποτέλεσμα : Το Seatone βελτίωσε 4/10 παραμέτρους (VAS πόνου, λειτουργικός δείκτης, συνολική εκτίμηση ασθενούς και γιατρού) [Audeval B and Bouchacourt P, 1986].

Gibson SLM and Gibson RG, 1998

Είδος μελέτης : Διπλή – τυφλή τυχαιοποιημένη διάρκειας 3 μηνών σε 15 ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα και 15, με ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Αποτέλεσμα : Η θεραπεία με 1.150 mg σκόνης πράσινου μυδιού και 210 mg ενός λιπιδικού εκχυλίσματος ημερησίως βελτίωσε τον αρθρικό δείκτη, την πρωϊνή δυσκαμψία και τον λειτουργικό δείκτη, και ανακούφισε από τον πόνο, τόσο στους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα, όσο και με ρευματοειδή αρθρίτιδα [Gibson SLM and Gibson RG, 1998].

Cho SH et al, 2003

Είδος μελέτης : Πολυκεντρική μελέτη κλινικής αποτελεσματικότητας και ασφάλειας του Lyprinol (2 κάψουλες 2 φορές ημερησίως επί 8 εβδομάδες) σε 54 ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα των ισχίων και των γονάτων.

Αποτέλεσμα : Το Lyprinol βελτίωσε σημαντικά το μέσο σκορ VAS, τον λειτουργικό δείκτη Lequesne και την σφαιρική εκτίμηση των ασθενών και του γιατρού. Μετά από 4 και 8 εβδομάδες θεραπείας, το 53 –80% των ασθενών είχε σημαντική ανακούφιση από τον πόνο και βελτίωση της λειτουργικότητας (Cho SH et al, 2003).

Lau CS et al, 2004

Είδος μελέτης : Διπλή – τυφλή, πλασέμπο – ελεγχόμενη μελέτη με κάψουλες Lyprinol σε 80 ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα των γονάτων.

Αποτέλεσμα : Ο πόνος μειώθηκε και στις 2 ομάδες και ήταν μικρότερος στους ασθενείς που πήραν Lyprinol, παρά πλασέμπο μετά από 8 και 12, αλλά όχι μετά από 18, εβδομάδες.

Η σφαιρική εκτίμηση του ασθενούς βελτιώθηκε και στις 2 ομάδες, αλλά ήταν μεγαλύτερη με το Lyprinol μετά από 12 και 18 εβδομάδες, αν και δεν παρατηρήθηκε διαφορά στη σφαιρική εκτίμηση της αρθρίτιδας μεταξύ των ομάδων από μέρους του γιατρού [Lau CS et al, 2004].

Gruenwald J et al, 2004

Είδος μελέτης : Παρακολούθηση 50 ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα που θεραπεύθηκαν με τον συνδυασμό Lyprinol με ωμέγα – 3 – λιπαρά οξέα (Sanhelios Mussel Lyprinol Omega–3 -Complex ) επί 12 εβδομάδες.

Αποτέλεσμα : Στο τέλος της θεραπείας, το 38% των ασθενών ήταν ελεύθερο συμπτωμάτων και ο αριθμός των ασθενών με έντονο πόνο μειώθηκε σημαντικά από 60% που ήταν στην αρχή, σε 25% στο τέλος της μελέτης (Gruenwald J et al, 2004).

2.2 Ασθμα

Στο άσθμα, οι λευκοτριένες προκαλούν βρογχόσπασμο και αυξάνουν την έκκριση βλέννης και την μικροαγγειακή διαπερατότητα, επιτρέποντας την διήθηση των αναπνευστικών οδών από φλεγμονώδη κύτταρα (ηωσινόφιλα, ουδετερόφιλα). Το εκχύλισμα μυδιών Perna πιστεύεται ότι περιορίζει την φλεγμονώδη αυτή εξεργασία αναστέλλοντας την παραγωγή λευκοτριενών [Emelyanov A et al, 2002].

Σε ασθενείς με ατοπικό άσθμα, το εκχύλισμα μυδιών Perna μειώνει τον συριγμό στη διάρκεια της ημέρας και τις συγκεντρώσεις του εκπνευόμενου Η2Ο2 και αυξάνει την κορυφαία πρωϊνή εκπνευστική ροή, συγκριτικά με πλασέμπο [Scotti PD et al, 2001; Emelyanov A et al, 2002; Doggrell SA, 2009).

2.3 Δυσμηνόρροια

Σε ex vivo μοντέλα δυσμηνόρροιας, το εκχύλισμα μυδιών Perna τροποποιεί τις αυτόματες και τις προκαλούμενες από την οξυτοκίνη συσπάσεις της μήτρας. Με βάση την δράση αυτή, το Perna μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική θεραπεία της δυσμηνόρροιας με ΜΣΑΦ (Shiels IA and Whitehouse MW, 2000).

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ

• Υπερευαισθησία στα οστρακοειδή

• Προσοχή σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια

Κύηση/γαλουχία

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του Lyprinol στην κύηση και την γαλουχία. Οι μελέτες σε πειραματόζωα έχουν δείξει ότι τα συστατικά του εκχυλίσματος Perna μπορεί να είναι επικίνδυνα για το κύημα. Το εκχύλισμα Perna τροποποιεί τις αυτόματες και τις προκαλούμενες από οξυτοκίνη συσπάσεις της μήτρας (Shiels IA and Whitehouse MW, 2000). 

Τα σκευάσματα του εκχυλίσματος μυδιών καθυστερούν την ανάπτυξη του εμβρύου και τον τοκετό σε εγκύους αρουραίους, ένδειξη ότι περιέχουν αναστολείς των προσταγλανδινών (Green-lipped mussel extract in arthritis, 1981). 

ΔΟΣΕΙΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΧΕΙΛΙΚΟΥ ΜΥΔΙΟΥ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ

Οι δόσεις του Lyprinol δεν είναι ακριβώς γνωστές, γιατί οι διαθέσιμες πληροφορίες είναι περιορισμένες.

Στις μελέτες με αρθρίτιδα το βασικό λιπιδικό εκχύλισμα έχει χρησιμοποιηθεί σε δόσεις 1.150-1.500 mg ημερησίως σε διηρημένες δόσεις και το λυοφιλοποιημένο σκεύασμα (Seatone), σε δόσεις 900-1.380 mg/24 ωρο (Brien S et al, 2008).

Σε μία μελέτη, το Lyprinol χρησιμοποιήθηκε σε δόσεις 1.560-4.160 mg ημερησίως (Sukumaran S et al; 2010).

ΤΟΞΙΚΟΛΟΓΙΑ

Η έκθεση σε βαριά μέταλλα από την κατανάλωση Perna υπολογίζεται ότι είναι αρκετά κάτω από τα ανώτερα επιτρεπτά όρια (Whyte AL et al, 2009).

Η κατανάλωση φρέσκων οστρακόδερμων Perna μπορεί να προκαλέσει νευροτοξική τροφική δηλητηρίαση.

Σε αρουραίους, το εκχύλισμα του Perna δεν προκαλεί μεταβολές του βάρους των οργάνων ή ιστολογικές ή βιοχημικές αλλοιώσεις (Singh M et al, 2008).

Σε αντίθεση με τα ΜΣΑΦ, το Lyprinol, σε δόσεις 300 mg kg−1 per os, δεν είναι γαστροτοξικό στους αρουραίους και δεν επηρεάζει την συγκόλληση των αιμοπεταλίων τόσο στους αρουραίους, όσο και στον άνθρωπο (Whitehouse MW et al, 1997).

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΧΕΙΛΙΚΟΥ ΜΥΔΙΟΥ

• Προσωρινή επιδείνωση του αρθριτικού πόνου, η οποία μπορεί να διαρκέσει μέχρι 3 ημέρες (Green lipped mussel extract in arthritis, 1981; Cho SH et al, 2003; Sukumaran S et al, 2010)

• Γαστρεντερικές επιπλοκές (κοιλιακά ενοχλήματα, αέρια, διάρροια και ναυτία)

• Ηπατική δυσλειτουργία (σε μικρή συχνότητα). Μία γυναίκα ηλικίας 64 ετών εμφάνισε κοκκιωματώδη ηπατίτιδα, με ίκτερο, ανορεξία, κακουχία και κοιλιακό πόνο, η οποία υποχώρησε πλήρως μετά την διακοπή του συμπληρώματος και όλων των φαρμάκων που έπαιρνε (Green-lipped mussel extract in arthritis, 1981)

• Αλλεργικές αντιδράσεις (εξάνθημα, κνησμός, ερεθισμός δέρματος, πταρμός, δυσκολία στην αναπνοή, κοιλιακός πόνος, διάρροια, ναυτία, έμετοι, ζάλη, ίλιγγος, λιποθυμία, οίδημα προσώπου, γλώσσας, λάρυγγα ή άλλων περιοχών του σώματος), σε άτομα αλλεργικά στα θαλασσινά

• Συμπτώματα επαγγελματικού άσθματος και διαταραχές της πνευμονικής λειτουργίας (μία αλλεργική αντίδραση, επαγόμενη πιθανώς από την IgE), σε εργαζόμενους μακροχρόνια σε μονάδες επεξεργασίας πράσινου χειλικού μυδιού (Glass Wi et al, 1998).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

• Ο μηχανισμός δράσης του πράσινου χειλικού μυδιού είναι πολύ λίγο κατανοητός, αλλά το πράσινο χειλικό μύδι περιέχει ωμέγα–3 λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδεις και αρθροπροστατευτικές ιδιότητες .

• Πάντως, στην κλινική πράξη η αποτελεσματικότητα του πράσινου χειλικού μυδιού στην οστεοαρθρίτιδα και την ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι αμφιλεγόμενη.

Θετικές απόψεις

• Το πράσινο χειλικό μύδι, άν και υπάρχουν περιορισμένες ενδείξεις ότι είναι αποτελεσματικό στα πειραματόζωα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην θεραπεία ή πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας, δοθέντος ότι, σύμφωνα με μερικές μελέτες, έχει αναλγητική δράση (Catches and Landings, 1988; Cobb CS and Ernst E, 2006; Doggrell SA, 2009)

Αρνητικές απόψεις

• Το πράσινο χειλικό μύδι μπορεί να έχει κάποιο όφελος στην οστεοαρθρίτιδα ιδιαίτερα όταν χορηγείται σε συνδυασμό με παρακεταμόλη ή ΜΣΑΦ, αλλά δεν έχει αποτέλεσμα στη ρευματοειδή αρθρίτιδα

• Οι ενδείξεις για την αποτελεσματικότητα του πράσινου χειλικού μυδιού στην οστεοαρθρίτιδα είναι περιορισμένες. Με την άποψη αυτή συμφωνεί συστηματική ανασκόπηση στην οστεοαρθρίτιδα και την ρευματοειδή αρθρίτιδα [Cobb CS and Ernst E, 2006].

• Γενικά, οι κλινικές μελέτες με εκχύλισμα μυδιών Perna στην αρθρίτιδα είναι περιορισμένες και μεθοδολογικά αδύναμες, λόγω έλλειψης συνέπειας και δοσολογίας του προϊόντος και απουσίας πλασέμπο ή συγκρινόμενου φαρμάκου.