H Borrelia Burgdorferi είναι το αίτιο της νόσου Lyme. Εως 50% των ενοφθαλμισμών από B. Burgdorferi διαδράμουν ασυμπτωματικά. H συμπτωματική λοίμωξη εκδηλώνεται με χαρακτηριστικές δερματικές, αρθρικές, καρδιακές και οφθαλμικές αλλοιώσεις.

Εως 40% των ασθενών, η Β. Burgdorferi προσβάλλει το ΚΝΣ προκαλώντας αγγειΐτιδα, εγκεφαλικά και παροδικά ισχαιμικά επεισόδια και υπαραχνοειδή αιμορραγία (νευρομπορρελίωση) με ενδείξεις λοίμωξης του ΕΝΥ (Uldry PA et al, 1987; Veenendaal-Hilbers JA et al, 1988, May EF and Jabbari B, 1990; Heinrich A et al, 2003; Scheid R et al, 2003; Jacobi C et al, 2006) (ΠΙΝΑΚΑΣ 166).

Ιστολογικά παρατηρείται φλεγμονώδης διήθηση των αιμοφόρων αγγείων από μονοπύρηνα κύτταρα, με οίδημα του αγγειακού ενδοθηλίου (Kolhepp W et al, 1987; Meurers B et al, 1990; Duray PH, 1993; Oksi J et al, 1996).

Η διάγνωση της νευρολογικής προσβολής στη νόσο Lyme βασίζεται στην κλινική εικόνα και υποβοηθείται από τις ορολογικές μεθόδους στο αίμα και το ΕΝΥ.

Άλλες αγγειΐτιδες συνδεόμενες με νόσο Lyme :

• Πορφύρα Henoch-Schonlein (Schlotfeldt D and Farhrenkrug H, 1988)
• Κοκκιωματώδης θρομβοφλεβίτιδα, με εναποθέσεις IgG, IgA, IgM, C3 και C4 στο αγγειακό τοίχωμα (Lauer M et al, 1990)
• Αγγειΐτιδα αμφιβληστροειδούς (Lang GE et al, 1991; Smith JL et al, 1991; Leys AM et al, 1995)
• Περιφερικές νευροπάθειες (Clavelou P et al, 1993; Creange A et al, 1993; Deltombe T et al, 1996), οφειλόμενες πιθανώς σε αγγειΐτιδα των vasa vasora.