ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Χαρακτηριστικά πόνου

Πέστε στον ασθενή σας να σας περιγράψει τα χαρακτηριστικά του πόνου :

• Εντόπιση, έναρξη, διάρκεια, συχνότητα, κατανομή, παράγοντες οι οποίοι ελαττώνουν ή επιδεινώνουν τον πόνο.

Ξεχωρίστε τον αντανακλαστικό πόνο από την ριζαλγία

Ο αναφερόμενος (αντανακλαστικός) πόνος είναι περισσότερο διάχυτος, ενώ ο ριζιτικός εντοπίζεται ειδικότερα κατά μήκος της διαδρομής ενός δερμοτομίου.

Η εκφύλιση των μεσοσπονδυλίων δίσκων μπορεί να συνοδεύεται από χρόνιο χαμηλόβαθμο πόνο που παροξύνεται περιοδικά για διάστημα αρκετών εβδομάδων.

Ο αυχενικός δισκογενής πόνος μπορεί να είναι εντοπισμένος, αναφερόμενος ή ριζαλγικός.

Ο μηχανικός πόνος είναι συνεχής ή διαλείπων, ενώ ο χημικός είναι συνήθως συνεχής.

Πότε χειροτερεύει ο αυχενικός πόνος

Η αυχεναλγία χειροτερεύει συνήθως μετά από πολύωρο κάθισμα, ιδιαίτερα σε καθιστικές θέσεις με προβολή ή παρατεταμένη κάμψη του αυχένα.

Οι θέσεις κάμψης επίσης προκαλούν αυχεναλγία. Συχνές αλλαγές της θέσης προσφέρουν ανακούφιση. Πάντως, σε περιπτώσεις σοβαρού οξέος πόνου, μία ακίνητη θέση μπορεί να είναι περισσότερο άνετη.

Εάν η αυχεναλγία χειροτερεύει με το ξύπνημα οφείλεται μάλλον στην χρήση ακατάλληλου μαξιλαριού ή ακατάλληλη θέση του αυχένα στη διάρκεια του ύπνου (2, 20).

Ψάξτε αν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου για κακοήθεια

Παράγοντες κινδύνου για κακοήθεια περιλαμβάνουν ηλικία > 50 ετών, ιστορικό καρκίνου, ανεξήγητης απώλειας βάρους, πόνου στην ανάπαυση στο κρεβάτι και αποτυχία βελτίωσης με την συντηρητική θεραπεία (22, 23).

Αποκλείστε άλλες παθήσεις

Ψάξτε μήπως ο άρρωστός σας έχει κάποια λοίμωξη : ρωτήστε τον εάν έχει ιστορικό πρόσφατης χειρουργικής επέμβασης, ακόμα και οδοντικής, πυρετό ή ρίγη, χρήσης ενδοφλέβιων ουσιών (23).

Ακόμα, ρωτήστε τον ασθενή σας :

• εάν είχε στο παρελθόν πόνο στον αυχένα, κακώσεις, τροχαία ατυχήματα, ατυχήματα ή κακώσεις στην εργασία του ή τα αθλήματα ή έχει κάνει χειρουργικές επεμβάσεις

• αν καπνίζει, κάνει κατάχρηση αλκοόλ και χρήση ή κατάχρηση απαγορευμένων ουσιών

• αν έχει ρευματολογικές παθήσεις, σακχαρώδη διαβήτη ή άλλες καταστάσεις συνδεόμενες με νευροπάθεια (π.χ. ανεπάρκειες βιταμινών, θυρεοειδοπάθειες).

• αν έχει κάνει ποτέ διαγνωστικές εξετάσεις και θεραπείες.