Τα στελέχη του ασπέργιλλου έχουν σημαντική παθογόνο δράση σε ουδετεροπενικούς ξενιστές (Beal MF et al, 1982; Walsh TJ et al, 1985). Η συχνότερη εξωνευρική εκδήλωση της ασπεργίλλωσης είναι η προσβολή του πνεύμονα. Το ΚΝΣ προσβάλλεται σε ασθενείς με διάχυτη λοίμωξη ή μέσω γειτονικής επέκτασης από παραρρίνιους κόλπους και εστίες λοίμωξης στους κόγχους (Sekhar LN et al, 1980). Η ασπεργίλλωση οδηγεί σε χωροκατακτητικά αποστήματα ή πολλαπλά μικροαποστήματα.

Η είσδυση του μύκητα στα αιμοφόρα αγγεία οδηγεί σε αγγειΐτιδα, με αποτέλεσμα θρομβώσεις των μικρών και μεγάλων αγγείων, εγκεφαλικά έμφρακτα, εγκεφαλική αιμορραγία και μυκωτικά ανευρύσματα (Ahuja GK et al, 1978; Green M et al, 1991).

Οι απεικονιστικές μελέτες δείχνουν εστιακές ανωμαλίες με εγκεφαλικά έμφρακτα. Η καλλιέργεια του ΕΝΥ σπάνια είναι θετική, γι΄αυτό και η διάγνωση βασίζεται στην ιστολογική εξέταση.