Οι διαταραχές του μεταβολισμού των λιποπρωτεϊνών συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας ανεπάρκειας, πρόωρης αρτηριοσκλήρυνσης και μυοσκελετικών ανωμαλιών (Davignon J et al, 1998). Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία και υπερτριγλυκεριδαιμία κληρονομούνται σύμφωνα με το αυτοσωμικό επικρατές πρότυπο κληρονομικότητας και χαρακτηρίζονται από διόγκωση των αρθρώσεων και των τενόντων (Davignon J et al, 1998; Franklin FA Jr et al, 1998; Cleeman JI, 1998).

ΥΠΕΡΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΑΙΜΙΑ ΤΥΠΟΥ ΙΙ (οικογενής υπερχοληστερολαιμΙα)

Το 5-10% περίπου των ασθενών με οικογενή υπερχοληστερολαιμία παρουσιάζει προσβολή των αρθρώσεων. Οι ομοζυγώτες με οικογενή υπερχοληστερολαιμία παρουσιάζουν υποτροπιάζοντα επεισόδια οξείας μεταναστευτικής πολυαρθρίτιδας. Οι ετεροζυγώτες μπορεί να παρουσιάσουν Αχίλλεια τενοντίτιδα, μονοαρθρίτιδα ή πολυαρθρίτιδα μικρής διάρκειας και ποικίλης βαρύτητας, τόσο των μικρών, όσο και των μεγάλων,  αρθρώσεων.

Στα όψιμα στάδια της νόσου παρατηρούνται ξανθώματα στους τένοντες, κυρίως στον Αχίλ­λειο και τον επιγονατιδικό τένοντα και τους τένοντες των εκτεινόντων των χεριών (Shapiro JR et al, 1974; Ose L, 2002). Στους ομοζυγώτες τα ξανθώματα παρουσιάζονται στην παιδική ηλικία, ενώ στους ετεροζυγώτες, την 2η ή 3η 10ετία της ζωής. Οι αρθρικές εκδηλώσεις μειώνονται σε συχνότητα και βαρύτητα μετά την διόρθωση των διαταραχών των λιπιδίων με την κατάλληλη διαιτητική και φαρμακευτική αγωγή.

H παθογένεση της αρθροπάθειας της συνδεόμενης με την υπερλιπιδαιμία δεν είναι γνωστή. Ο αρθρικός υμένας διηθείται από μακροφάγα πλούσια σε λιπίδια (αφρώδη κύτταρα).

ΥΠΕΡΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΑΙΜΙΑ ΤΥΠΟΥ IV (ΥΠΕΡΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΑΙΜΙΑ)

Στην υπερλιποπρωτεϊναιμία τύπου IV τα χέρια, τα γόνατα και οι ποδοκνημικές προσβάλλονται κυρίως από χρόνια ή μεταναστευτική συμμετρική ολιγοαρθρίτιδα των μικρών και μεγάλων αρθρώσεων (Buckingham RB et al, 1975). Η αρθρίτιδα εισβάλλει οξέως και μπορεί να συνοδεύεται από λευκοκυττάρωση. Συνήθως αυτοπεριορίζεται, αλλά μπορεί να αποδοθεί σε οξύ ρευματικό πυρετό, ιδιαίτερα εάν τα ξανθώματα των τενόντων εκληφθούν ως οζίδια.