Η ρευματική πολυμυαλγία είναι σχετικά συχνή νόσος. Στους ενήλικες, ο ισόβιος κίνδυνος ανάπτυξης ρευματικής πολυμυαλγίας είναι δεύτερος μετά την ΡΑ ως συστηματικό ρευματικό νόσημα [Crowson CS et al, 2011].

H ρευματική πολυμυαλγία είναι νόσος σχεδόν αποκλειστικά των ενηλίκων (μετά το 50ό έτος της ηλικίας) και ο επιπολασμός της αυξάνεται προοδευτικά με την πάροδο της ηλικίας. Η κορυφαία συχνότητά της παρατηρείται μεταξύ 70-80ού έτους της ηλικίας [Salvarani C et al, 1995].

Οι γυναίκες προσβάλλονται 2-3 φορές συχνότερα από ρευματική πολυμυαλγία από τους άνδρες.

Εχουν αναφερθεί περιπτώσεις ρευματικής πολυμυαλγίας σε μέλη της ίδιας οικογένειας [Liozon E et al, 2009].

Η ετήσια συχνότητα της ρευματικής πολυμυαλγίας ποικίλλει γεωγραφικά και είναι μεγαλύτερη στις Σκανδιναβικές χώρες και σε άτομα Βορειο-Ευρωπαϊκής καταγωγής [Gonzalez-Gay MA et al, 2009].

Η συχνότητα της ρευματικής πολυμυαλγίας σε άτομα ηλικίας ≥ 50 ετών είναι μεγαλύτερη στις βόρειο-Ευρωπαϊκές χώρες (113/100. 000 άτομα ετησίως στη Νορβηγία) και πολύ μικρότερη στις νότιες περιοχές (13/100,000 ετησίως στην Ιταλία) της Ευρώπης [Salvarani C et al, 1991; Gran JT and Myklebust G, 1997].

Στην Κομητεία Olmsted της Μινεσότα (Ηνωμένες Πολιτείες), όπου ο πληθυσμός είναι κυρίως Σκανδιναβικής καταγωγής, η ετήσια συχνότητα της ρευματικής πολυμυαλγίας ανέρχεται σε 59/100, 000 [Doran MF et al, 2002].

Η PMR φαίνεται ότι είναι ασυνήθιστη στους Ασιάτες, Αφρο- Αμερικανούς και Λατίνους, αν και όλες οι φυλές και εθνικές ομάδες μπορεί να προσβληθούν.  

Η PMR είναι 2-3 φορές συχνότερη από την κροταφική αρτηρίτιδα και παρατηρείται στο 50% περίπου των ασθενών με κροταφική αρτηρίτιδα [Salvarani C et al, 1995a].

Το ποσοστό των ασθενών με ρευματική πολυμυαλγία που εμφανίζει κροταφική αρτηρίτιδα σε κάποια φάση της διαδρομής της νόσου κυμαίνεται από 5-30% (μέσος όρος περίπου 10%)[Salvarani C et al, 1995a; Gonzalez-Gay MA et al, 1999; Gran JT et al, 2001]. Τα δύο αυτά νοσήματα μπορεί να μην συνυπάρχουν ταυτόχρονα.