Οι εναπόθεση κρυστάλλων πυροφωσφορικού ασβεστίου (calcium pyrophosphate) στο αρθρικό υγρό και τους αρθρικούς σχηματισμούς συνδέεται με χρόνια φλεγμονώδη και εκφυλιστική αρθροπάθεια (ψευδουρική αρθρίτιδα) (Rosenthal AK, 1998; Agudelo CA and Wise CM, 1998). Προσβάλλονται συχνότερα οι πηχεοκαρπικές, τα γόνατα και οι ποδοκνημικές. Η χονδρασβέστωση, δηλ. η εναπόθεση κρυστάλλων πυροφωσφορικού ασβεστίου στον υαλώδη και ινώδη χόνδρο των αρθρώσεων, είναι νόσημα των ενηλίκων. Ακτινολογικά χαρακτηρίζεται από γραμμοειδείς ασβεστώσεις των μηνίσκων του γόνατος και άλλων χόνδρινων σχηματισμών, όπως ο τριγωνικός ινώδης χόνδρος του καρπού (Steinbach LS and Resnick D, 1996; Reginato AJ and Reginato AM, 2000). Οι κρύσταλλοι του πυροφωσφορικού ασβεστίου είναι θετικοί διπλοθλαστικοί όταν παρατηρούνται κάτω από το μικροσκόπιο με πολωμένο φως και βραχύτεροι από τους κρυστάλλους του ουρικού μονονατρίου.

Εκτός από τους ενήλικες, η χονδρασβέστωση έχει περιγραφεί και στα μέλη οικογενειών (οικογενής χονδρασβέστωση) (Balsa Α et al, 1990; Eshel G et al, 1990; Doherty M et al, 1991; Hamza M et al, 1992), όπου φαίνεται ότι κληρονομείται σύμφωνα με το αυτοσωμικό επικρατές πρότυπο κληρονομικότητας. Η νεανική χονδρασβέστωση μπορεί ακόμα να είναι σποραδική ή συνδέεται με διάφορα μεταβολικά νοσήματα, όπως η υποφωσφατασία, η υπομαγνησιαιμία, η αιμοχρωμάτωση και ο υπερπαραθυρεοειδισμός.

Κλινικά, η οικογενής χονδρασβέστωση παρουσιάζεται ως οξεία, αυτοπεριοριζόμενη, πολυαρθρίτιδα, εκλυόμενη συχνά μετά από ασκήσεις ή κακώσεις (Richardson BC et al, 1983). Πάντως, οι κλινικοί χαρακτήρες της πυροφωσφορικής αρθροπάθειας ποικίλλουν, εξαρτώμενοι από την συγγένεια, την ηλικία στην έναρξη, την βαρύτητα και την παρουσία συνδεόμενης οστεοαρθρίτιδας ή χονδροδυσπλασίας. Η εναπόθεση των κρυστάλλων του πυροφωσφορικού ασβεστίου στις αρθρώσεις συχνά προηγείται της κλινικής αρθροπάθειας.

Η ακτινολογική εικόνα της οικογενούς χονδρασβέστωσης είναι παρόμοια με των ενηλίκων. Στις απλές ακτινογραφίες απεικονίζονται ευδιάκριτες και ανώμαλες γραμμοειδείς ασβεστώσεις μέσα και γύρω από τον υαλώδη και ινώδη χόνδρο διάφορων αρθρώσεων (γόνατα, ηβική σύμφυση) και στον τριγωνικό ινώδη χόνδρο του καρπού (Riestra JL et al, 1988; Ryan LM and McCarty DJ, 1993). Ακόμα, παρατηρούνται ιδιόμορφοι τύποι οστεοαρθρίτιδας, με πολυάριθμες μεγάλες υποχόνδριες κύστεις.