ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ (Πρόγνωση)
Ποια είναι η πρόγνωση της οξείας οσφυαλγίας ;
Η πρόγνωση της οξείας οσφυαλγίας είναι εξαίρετη. Μόνο το 1/3 περίπου των ασθενών με οσφυαλγία ζητάει ιατρική βοήθεια και το υπόλοιπο φαίνεται ότι αυτοθεραπεύεται. Εως 90% των ασθενών οι οποίοι εξετάζονται μέσα στο πρώτο τριήμερο από της έναρξης της οσφυαλγίας έχουν ύφεση των συμπτωμάτων μέσα στις επόμενες 2 εβδομάδες [Coste J et al, 1994].
Πότε είναι κακή η πρόγνωση ;
Πάντως, η πρόγνωση δεν είναι τόσο καλή στους ασθενείς που επισκέπτονται τον γιατρό τους, γιατί πολλοί έχουν χρόνιο ή υποτροπιάζοντα πόνο. Παρ΄όλ’ αυτά, το 1/3 των ασθενών με οσφυαλγία βελτιώνονται σημαντικά μετά από μίαν εβδομάδα και τα 2/3, μετά από 7 εβδομάδες [Charkin DC et al, 1996]. Η ισχιαλγία βελτιώνεται με βραδύτερο ρυθμό, στο 1/2 των περιπτώσεων μέσα σε 2 εβδομάδες και το 75%, μετά από 3 μήνες [Vroomen PC et al, 2002].
Ποιοι παράγοντες συνδέονται με σοβαρή οσφυαλγία ;
Παράγοντες συνδεόμενοι με επίμονη, αναπηρική οσφυαλγία είναι δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές απέναντι στον πόνο, μη οργανικά σημεία ενδεικτικά σωματοποίησης, εξασθένηση λειτουργικότητας και κακή γενικά υγεία [Chou R and Shekelle P, 2010].
Υποτροπές είναι συχνές ;
Η οσφυαλγία συχνά υποτροπιάζει στο 40-50% των ασθενών μέσα σε 6 μήνες [Mehling WE et al, 2012] και το 70%, μετά από 12 μήνες [Pengel LH et al, 2003].
Εχουν καλή πρόγνωση οι υποτροπές ;
Όπως και τα αρχικά επεισόδια, οι περισσότερες υποτροπές της ισχιαλγίας έχουν καλή πρόγνωση. Πάντως, σε πολλές περιπτώσεις οι ασθενείς με οσφυαλγία έχουν χρόνια συμπτώματα και διαλείπουσες εξάρσεις [Mehling FM et al, 2012].
Καταλήγει ο άρρωστος με ισχιαλγία συχνά στο χειρουργείο ;
Το 15% των ασθενών με ισχιαλγία καταλήγει στο χειρουργικό τραπέζι μέσα σε διάστημα 6 μηνών [Vroomen PC et al, 2000; BushKetal, 1992]. Πάντως, απ’ όλους τους ασθενείς με ισχιαλγία μόνο το 10% καταλήγει στο χειρουργείο [Frymoyer JW, 1988].
Ποιά είναι η πρόγνωση της σπονδυλικής στένωσης ;
Η σπονδυλική στένωση έχει σταθερή διαδρομή στο 70%, βελτίωση στο 15% και επιδείνωση, στο 15% των περιπτώσεων [Johnsson KE et al, 1992]. Σε άλλη μελέτη, ήταν σταθερή στο 50% και επιδεινώθηκε ή βελτιώθηκε στο 25% των ασθενών [Atlas SJ et al, 2005].
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 30/1/2015