Ιός Coxsackie B
Η λοίμωξη από ιό Coxsackie B συνδέεται σπάνια με αρθρίτιδα και είναι το αίτιο της επιδημικής πλευροδυνίας (νόσος Bornholm). Η νόσος Bornholm οφείλεται σε λοίμωξη από ιό Coxsackie τύπου Β. Μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι συχνότερη στα παιδιά.
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ : Πλευριτικός σπασμωδικός πόνος στο κατώτερο θωρακικό τοίχωμα ή στην ανώτερη κοιλιακή χώρα, τυπικά παροξυσμικού τύπου, πυρετός και συχνά κεφαλαλγία, πονόλαιμος και κακουχία. Τα σπασμωδικά επεισόδια διαρκούν 3-4 έως ≥20 min. Το κοιλιακό τοίχωμα προσβάλλεται σχεδόν αποκλειστικά στα παιδιά, υποδυόμενο οξεία σκωληκοειδίτιδα ή περιτονίτιδα.
Ο πόνος μπορεί να είναι εντονότατος, ώστε ο άρρωστος γίνεται ωχρός και κάθιδρως, υποδυόμενος καρδιακή προσβολή. Είναι συνήθως εντονότερος στην έναρξη της νόσου και προοδευτικά εξασθενεί σε διάστημα 4-6 ημερών, αν και μπορεί να επιμείνει ακόμα και επί 3 εβδομάδες. Ανακουφίζεται με τα αναλγητικά και τον περιορισμό των φυσικών δραστηριοτήτων.
ΚΛΙΝΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ :
- Τοπική ευαισθησία, υπεραισθησία, διόγκωση μυών και μυαλγίες του κορμού και των μελών.
- Πλευριτική τριβή (σπάνια) και πλευριτικές συλλογές (<10% των ασθενών).
- Επιπόλαιες, συχνές αναπνοές, συνήθως ένδειξη πλευριτικής φλεγμονής ή πνευμονίας.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ : Είναι προφανής στη διάρκεια μιας επιδημίας. Σε αμφίβολες περιπτώσεις επιβεβαιώνεται με την ανεύρεση αυξημένων τίτλων ειδικού εξουδετερωτικού αντιγόνου ή την απομόνωση του ιού στην καλλιέργεια του φάρυγγα ή των κοπράνων.
ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ : Σε σποραδικές περιπτώσεις ή στα πρώιμα στάδια μιας επιδημίας, η νόσος μπορεί να αποδοθεί σε αυτόματο πνευμοθώρακα, οξεία σκωληκοειδίτιδα, παγκρεατίτιδα, κοστοχονδρίτιδα, διάτρηση σπλάγχνου ή αναπνευστική λοίμωξη παρόμοια με ινφλουέντζα.
ΕΚΒΑΣΗ : Η νόσος συνήθως υποχωρεί μετά από 2-4 ημέρες, αλλά μπορεί να υποτροπιάσει μετά από μερικές ημέρες και τα συμπτώματα να συνεχισθούν ή να υποτροπιάσουν επί αρκετές εβδομάδες. Εως 5% των περιπτώσεων επιπλέκονται με άσηπτη μηνιγγίτιδα, ορχίτιδα και, λιγότερο συχνά, ινώδη πλευρίτιδα και περικαρδίτιδα.
ΠΡΟΓΝΩΣΗ : Είναι καλή σε μη επιπλακείσες περιπτώσεις, αν και η νόσος μπορεί να καταλήξει κακώς. Μερικοί ασθενείς μπορεί να έχουν επανειλημμένες λοιμώξεις από ένα άλλο μέλος της ομάδας Β του ιού Coxsackie.