Οι ερπητικές αλλοιώσεις, όταν εντοπίζονται στον βλεννογόνο του στόματος, μπορεί να προκαλέσουν πόνο στη στοματική κοιλότητα, ερυθρότητα του φάρυγγα, τραχηλική λεμφαδενοπάθεια και αύξηση της ΤΚΕ (Remafedi G and Muldoon RL, 1983). Στους ενήλικες, η ερπητική λοίμωξη συνδέεται με οξεία μονοαρθρίτιδα.

Η αρθρίτιδα συνοδεύει λοίμωξη του δέρματος ή των βλεννογόνων από ιό του απλού έρπητα τύπου Ι και είναι πιθανώς δευτεροπαθής σε αιματογενή διασπορά του ιού στην άρθρωση (Remafedi G and Muldoon RL, 1983). Εντοπίζεται συνήθως στο γόνατο, εμφανίζεται οξέως και υποχωρεί αυτόματα και κλινικά είναι παρόμοια με την παρατηρούμενη στην ανεμευλογία (Priest JR et al, 1978; Shuper A et al, 1980).

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ. Ιός του απλού έρπητα τύπου 1 έχει απομονωθεί στο αρθρικό υγρό ενός ασθενούς με αρθρίτιδα και διάχυτη λοίμωξη από απλό έρπητα (Friedman HL et al, 1980).

Στη καλλιέργεια του αρθρικού υγρού έχει απομονωθεί Herpesvirus hominis και στον ορό έχουν ανευρεθεί υψηλοί τίτλοι αντισωμάτων έναντι του ιού του έρπητα (Friedman HM et al, 1980; Shelly WB, 1980; Remafedi G and Muldoon RL, 1983; Brna JA and Hall RF Jr, 1984). Το αρθρικό υγρό περιέχει κυρίως λεμφοκύτταρα ή μονοπύρηνα λευκοκύτταρα.