Συστηματική σκληροδερμία.Οι τοπικές μορφές σκληροδερμίας πρέπει να διαχωρίζονται από τις αλλοιώσεις της ΣΣκ. Η γραμμική σκληροδερμία κυριαρχεί στα παιδιά με εντοπισμένη σκληροδερμία. Οι αλλοιώσεις του είναι περιγεγραμμένες, με ευδιάκριτα όρια, και περιορίζονται σε ένα μόνο μέλος, σε αντίθεση με την ΣΣκ, όπου είναι περισσότερο εκτεταμένες. Μεγαλύτερη διαγνωστική δυσκολία προκύπτει στη διάκριση της ΣΣκ από τις διάχυτες αλλοιώσεις των υπότυπων της εν τω βάθει μορφέα με περιφερική κατανομή. Στους ασθενείς αυτούς, σε αντίθεση με την ΣΣκ, φαινόμενα Raynaud σπανίζουν, ενώ κλινικές ενδείξεις προσβολής εσωτερικών οργάνων απουσιάζουν. Πάντως, η μορφέα μπορεί να συνυπάρχει με ΣΣκ (Soma Y et al, 1993).

Νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα. Οι διάφοροι υπότυποι της εν τω βάθει μορφέα, ιδιαίτερα όταν εκδηλώνονται με συγκάμψεις των χεριών, αρθραλγίες, υμενίτιδα και θετικό Ra test, μπορεί να συγχυθούν με ΝΙΑ. Οι ασθενείς όμως αυτοί συχνά έχουν και θετικά ΑΝΑ, αντισώματα έναντι των ιστονών, υπεργαμμασφαιριναιμία και ηωσινοφιλία, εκδηλώσεις που επιτρέπουν την ΔΔ από την ΝΙΑ. Διαβρωτική αρθροπάθεια δεν παρατηρείται.

Κακοήθη νοσήματα. Εάν υπάρχουν ενδείξεις φλεγμονής, πρέπει να μπαίνει στη σκέψη τοπική κακοήθεια (Diaz-Perez JL et al, 1980; Su WP and Person JR, 1981). Πάντως, η ιστολογική εξέταση επιτρέπει εύκολα την διάκριση της εν τω βάθει μορφέα από κακοήθεια.

Πολλές άλλες καταστάσεις υποδύονται ΤΣ (ΠΙΝΑΚΑΣ 69).